سلام برهمه همکارن عزيزو زحمت کش
بزرگواراني که در سنگر علم ودانش،و در مقام وزين معلم مشغول خدمت به اين امانتي هاي گرانبها هستيد خسته نباشيد.
همکاران عزيز حس ميکنم که داريد کم کم خط مشي خود را فراموش مي کنيدکه در جايگاهي قرار داريدو چه وظيفه اي برعهده داريد!
وافع تأسف مي خورم که مي بينم بعضي از اين همکاران تازه به دوران رسيده شأن ومقام ومنزلت معلمي را کنار گذاشته وبه فکر رو کم کني! وشرکت در جشنواره و کسب مقام و رتبه و مطرح کردن اسم خود به عنوان معلم موفق هستند.
آيا به دست آوردن رتبه در جشنواره اين قدر ارزش دارد که به فکر تهمت و تخريب همکاران ديگر باشيم؟
گيرم که در هزار تا از اين جشنواره ها رتبه کسب کنيد،هزارتا تقدير نامه از وزير داشته باشي،چندين بار معلم نمونه منطقه،استان و کشور بشي.آخرش چي؟فکر نمي کنيد که روزي هم شما بازنشست خواهيد شد.و آن موقع است که بار گناه اين همه تهمت ، دروغ ، تخريب ،ترور شخصيت و.........را با خود تا قيامت حمل خواهيم کرد.
تأسف مي خورم وقتي مي بينم همکاراني که تازه از نهضت تشريف آوردند هنوز هم با حال و هواي دوران نهضت خدمت مي کنند و به جاي مطالعه کتب روش تدريس واستفاده از تجربيات همکاران با تجربه،چنان در اين همکاران قديمي نفوذ کردند که اين همکاران را نيز تحت تأثير خود قرار دادند!!
هميشه خدا را شاکرم توزندگيم باتوکل به خدا به همه چي که شما به دنبال آن هستيد رسيدم. وعقده هيچ رتبه و جشتواره اي تو دلم نيست که مثل بعضي از همکاران به فکر ترورشخصيت ديگران باشم.
اگه به فکرکسب رتبه در منطقه،تحت هر شرايطي هستيد و اين همه گناه را به خاطر مطرح کردن اسم خود و جبران عقده هاي گذشته مرتکب مي شويد،من تواستان وکشور تو جشنواره ها و......رتبه کسب کردم وبه دنبال مطرح کردن اسم خود نيستم.
پيشنهاد مي کنم که اولا شکرگزار شغل و تن سالم خود باشيد و ثانيا لطفا به جاي پرداختن به اين مسائل حاشيه اي، به دنبال حلال کردن حقوق خود وناني که برسر سفره هاي خود مي بريد باشيد.و ثانيا دل خود را ازاين مسائل پاک کنيد.رابعا به فکر خدمت به دانش آموزان مظلوم و محروم منطقه باشيد.ارادتمنديم